Prof. Rajmund Trykozko urodził się 11.09.1930 roku w Kozińcach. Tytuł magistra uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim w 1957 roku, stopień doktora nauk matematyczno-fizycznych uzyskał na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w 1964 roku, a habilitację w zakresie fizyki stosowanej na Wojskowej Akademii Technicznej w 1985 roku.

Profesor Trykozko całe swoje życie zawodowe związał z Politechniką Warszawską, najpierw Katedrą Fizyki D, w której rozpoczął pracę w roku 1957 pod kierunkiem profesora Włodzimierza Ścisłowskiego, później Instytutem, a w końcu Wydziałem Fizyki. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w roku 1985, a w roku 1992 został profesorem zwyczajnym PW. Wypromował 8 doktorów. Pełnił funkcję wicedyrektora ds. naukowych, a w latach 1987-1990 był dyrektorem Instytutu Fizyki PW. Od momentu utworzenia Zakładu Półprzewodników w 1982 roku do przejścia na emeryturę w roku 2000, był jego kierownikiem. Był przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Fizyki PW (1985–1991) i członkiem Senatu PW dwóch kadencji.

Kierunek głównej specjalności badawczej prof. Trykozki nadał staż naukowy odbyty na Politechnice Leningradzkiej w Katedrze Materiałów Półprzewodnikowych prof. Niny Goriunovej w latach 1966-67. Zespół prof. Goriunovej był wówczas jednym z głównych ośrodków światowych, w którym syntetyzowano i badano potrójne związki półprzewodnikowe. Niedługo potem materiały te znalazły wiele zastosowań, wśród nich szczególną rolę odgrywają półprzewodniki o strukturze chalkopirytu z grupy A^IB^IIIC^V₂ stosowane w cienkowarstwowych ogniwach słonecznych. Ta pionierska wtedy tematyka stała się przedmiotem badań grupy prof. Trykozki w Instytucie Fizyki Politechniki Warszawskiej i do tej pory uprawiana jest przez uczniów profesora. Również synteza i badania związków grupy A^IIB^III₂ C^VI₂ stały się ważnym obszarem badań jego grupy. Aktywność prof. Trykozki znalazła swój wyraz  w działalności międzynarodowej. Był on członkiem International Advisory Committee światowych konferencji Ternary and Multinary Compounds odbywanych co dwa lata w wiodących ośrodkach badawczych. Prof. Trykozko odbył też wiele staży naukowych w USA (Optical Sciences Centre w Tucson, Stanford University, Lawrence Berkeley Laboratory, Berkeley University) i w Europie (Parma University).

Prof. Trykozko zainicjował też w Instytucie Fizyki PW badania transportu elektronowego w szkłach metalicznych, które w latach siedemdziesiątych rozpoczynały swoją karierę w nauce i technice. Tematyka ta jest w dalszym ciągu z sukcesem uprawiana na Wydziale Fizyki przez grupę prof. Jerzego Antonowicza.

Prof. Rajmund Trykozko był znakomitym nauczycielem akademickim, autorem podręczników i wychowawcą młodzieży. Za swoją działalność był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Medalem „Zasłużony dla Politechniki Warszawskiej”. Pozostanie w naszej wdzięcznej pamięci jako mistrz i życzliwy człowiek.