Wyróżnienie w kategorii „Innowacyjny naukowiec” powędrowało do dr inż. Klaudii Żerańskiej za pracę „Nowoczesne materiały nanowęglowe jako ekrany fal elektromagnetycznych”. Nagrodę dodatkową przyznała naszej badaczce również Sieć Przedsiębiorczych Kobiet.

— Najpopularniejszym rozwiązaniem problemu tzw. elektrosmogu nadal są materiały oparte na metalach. Ich główną wadą jest dość egoistyczna ochrona wyłącznie elementów, które zawierają się za ekranem. Promieniowanie elektromagnetyczne padające na ekran odbiciowy jest jedynie przekierowywane z dala od chronionego obszaru i jako takie pozostaje w obiegu, czyli problem elektrosmogu nie zmniejsza się, a jego efekty są jedynie przenoszone w inny obszar — mówi tegoroczna laureatka Innowatora Mazowsza.

Jak tłumaczy dr Żerańska, mechanizm wygląda zupełnie inaczej w przypadku ekranów fal elektromagnetycznych wykorzystujących absorpcję. — Promieniowanie padające na ekran absorpcyjny jest pochłaniane, co oznacza, że promieniowanie reliktowe jest usuwane z danego systemu — poziom elektrosmogu spada. Energia padającej fali elektromagnetycznej jest przekształcana w inną, mniej inwazyjną formę, jak energia cieplna — wyjaśnia badaczka.

To ekrany na bazie materiałów nanowęglowych, które charakteryzują się wysoką absorpcyjnością i śladowym odbiciem, dzięki czemu są idealnym narzędziem do walki z wszechobecnym elektrosmogiem. Co więcej, energia cieplna powstająca w wyniku absorpcji promieniowania elektromagnetycznego może być w łatwy sposób odprowadzona z ekranowanego systemu dzięki wysokiej przewodności cieplnej materiałów nanowęglowych. Dzięki temu elementy ekranowane są chronione przed promieniowaniem reliktowym, a jednocześnie nie są narażone na uszkodzenia termiczne.

Rozwiązania oparte na materiałach nanowęglowych są także przyjazne rynkowo. Ich unikatowe cechy w połączeniu z niską wagą i gęstością oraz wysoką wydajnością wpływają na cenę produkcji i takie czynniki jak choćby zużycie paliwa przy zastosowaniach w przemyśle samochodowym i lotniczym.

— Wykorzystanie materiałów nanowęglowych w ekranach fal elektromagnetycznych w formie cienkich warstw, kompozytów polimerowych i pianek jest jedną z tzw. prostych technologii, czyli technologii bazujących na prostych rozwiązaniach, procesach dobrze znanych w nauce, jedynie odpowiednio przystosowanych do wykorzystania materiałów niskowymiarowych. Trendy w przemyśle pokazują, że ze względu na dość młody wiek najpopularniejszego niskowymiarowego materiału węglowego, grafenu, takie właśnie proste innowacje mają największą szansę na wdrożenie na rynku — podsumowuje dr Żerańska.