W trakcie czterech dni wykładów i dyskusji w gronie ekspertów nasi reprezentanci przedstawiali wyniki badań prowadzonych w trakcie doktoratów. Prezentacja plakatowa Macieja Nowagiela została doceniona nagrodą za najlepszą w kategorii studenckiej. Jego praca dotyczyła badań nad zjawiskiem stabilizacji wysokotemperaturowej fazy δ-Bi₂O₃ do temperatury pokojowej uwięzionej w matrycy szklistej.  

— W kompozytach szklisto-ceramicznych obserwuję krystality fazy typu δ-Bi₂O₃ „zatopione” w otaczającym je szkle. Krystality te mają rozmiary rzędu 30 nanometrów. Co ciekawe, faza d w czystej postaci obserwowana jest w temperaturach powyżej 730°C, a w tym kompozycie jest obecna w temperaturze pokojowej — mówi Maciej Nowagiel. Jak dodaje, efekt ten nie jest jeszcze w pełni zbadany. — Przedstawiłem na plakacie trzy hipotezy badawcze, które sprawdzam odpowiednimi metodami pomiarowymi, m. in. mikroskopią elektronową, dyfrakcją rentgenowską, magnetycznym rezonansem jądrowym oraz pomiarami absorpcji promieniowania rentgenowskiego na synchrotronie. Tym razem skupiłem się głównie na hipotezie stabilizacji przez wbudowywanie się atomów domieszek glinu i krzemu w strukturę krystaliczną fazy d. Wyniki badań sugerują, że atomy te pozostają raczej poza ziarnami krystalicznymi, w otaczającej je matrycy szklistej. Pytanie zatem, co w takim razie stoi za stabilizacją tych krystalitów, jeśli nie domieszki. Obecnie badam naprężenia na powierzchni ziaren oraz stechiometrię związku budującego ich strukturę. Mam nadzieję, że będę w stanie odpowiedzieć na to pytanie już za kilka miesięcy — podsumowuje laureat nagrody konferencyjnej.

Wyjazd naszych doktorantów był możliwy dzięki finansowaniu w ramach grantu Rady Naukowej Dyscypliny Nauki Fizyczne.