Staż w skali 2D — wizyta w Penn State
Wyjazdy stażowe do renomowanych ośrodków na całym świecie to skuteczny sposób na rozwój młodych badaczy. Przygotowująca się do obrony doktoratu Małgorzata Giza ma za sobą niemal rok spędzony w zespole Das Research Group, jednej z najbardziej rozpoznawalnych grup zajmujących się nanourządzeniami opartymi na materiałach dwuwymiarowych.
— Skontaktowałam się z profesorem Saptarshim Dasem z Penn State, ponieważ inspirowały mnie jego publikacje dotyczące urządzeń opartych na materiałach 2D, wyróżniające się nowatorskim podejściem i rekordowymi parametrami uzyskiwanych struktur — wspomina Małgorzata Giza. — Można powiedzieć, że w tej dziedzinie profesor Das ma status gwiazdy, tym bardziej cieszę się, że mogłam dołączyć do jego prestiżowego zespołu.
Prace odbywały się w Millenium Science Complex — Materials Research Institute. Małgorzata Giza miała szansę korzystać z infrastuktury Nanofabrication Lab, specjalistycznego laboratorium zajmującego się wytwarzaniem i charakteryzacją urządzeń w nanoskali.
— Przez pierwszych sześć miesięcy zajmowałam się wielkopowierzchniową eksfoliacją wspomaganą złotem i wykorzystaniem jej do tworzenia wysokiej jakości tranzystorów typu n i p. Kiedy mój pobyt dobiegał końca, prof. Das zaproponował przedłużenie stażu i tak oto dzięki gościnności Penn State mogłam pracować tam jeszcze przez kolejnych pięć miesięcy — wspomina doktorantka. Kontynuacja stażu była wyrazem uznania dla jej zaangażowania i jakości prowadzonych badań — przyniosła kolejne ambitne zadania związane z integracją dielektryków o wysokiej stałej dielektrycznej (high-k) z półprzewodnikami 2D. Artykuł poświęcony wynikom tych prac przechodzi aktualnie recenzję i wkrótce zostanie opublikowany.
Jak podkreśla doktorantka, staż był dla niej niezwykle rozwijający m.in. dzięki połączeniu dużych możliwości technologicznych ze wsparciem merytorycznym zespołu.
— Wytwarzanie urządzeń odbywało się w pomieszczeniach typu cleanroom, z wykorzystaniem metod fotolitografii i litografii elektronowej, osadzania warstw metodą ALD, naparowywania metali wiązką elektronów (e-beam evaporation) i wielu innych. Nie zabrakło charakteryzacji nanourządzeń z wykorzystaniem automatycznej stacji pomiarowej. Z większości tego typu sprzętu korzystałam już wcześniej na Politechnice Warszawskiej, jednak w Penn State miałam okazję poznać inne modele urządzeń, specyficzne procedury technologiczne oraz praktyczne „triki” stosowane przez tamtejszych naukowców, które znacząco poszerzyły moje doświadczenie — mówi Małgorzata Giza i dodaje, że ogromne wrażenie zrobił na niej również sposób organizacji pracy laboratorium.
Do każdego urządzenia przygotowany był szczegółowy kurs online, po którym należało umówić się na zajęcia z technikami laboratoryjnymi, wyjaśniającymi w praktyce zasady działania sprzętu. Takie szkolenie często kończyło się testem praktycznym lub nawet egzaminem ustnym, co wymagało bardzo dobrego przygotowania. — To doskonale uczyło odpowiedzialności, samodzielności i dokładności w pracy laboratoryjnej. Dodatkowo każde korzystanie ze sprzętu było rejestrowane i rozliczane, co motywowało do planowania pracy i efektywnego gospodarowania czasem — zauważa doktorantka.
Wyjazd Małgorzaty Gizy był możliwy dzięki grantowi NCN Preludium BIS 2 (nr 2020/39/O/ST5/00416) oraz współfinansowaniu ze środków NAWA. W ramach projektu przewidziano sześciomiesięczny staż w zagranicznym ośrodku badawczym, który w tym przypadku został przedłużony o kolejne pięć miesięcy dzięki finansowaniu ze strony Uniwersytetu Stanowego Pensylwanii.


